Racja.

A mówią, że to nie komedia. Oczywiście, że jest!

up

Bohater grany przez Damona to był facet z jajami. Miał dystans i chciał po prostu przeżyć. Umiał się śmiać nawet w beznadziejnej sytuacji. Nie poddał się na starcie. Tylko taki ktoś był w stanie dokonać niemożliwego. Kiczowatego disco nie lubił i słusznie, ale tylko taka muzyka pozostała mu na laptopie. Też pewnie włączyłbyś jakąkolwiek muzykę na bezludnej wyspie. Wolałbyś bohatera płaczliwego, który załamałby się po pół godzinie samotności.?.
Oczywiście wychwalanie NASA musiało być, jak w każdym amerykańskim filmie. Mimo tego to i tak dobry film. Sięgnij po książkę, jest jeszcze bardziej zabawna.

A to niebrechtanie sobie ze wszystkiego ma być już przejawem emo płaczka i cioty? Po co iść w skrajności?

To gloryfikowanie NASA też było inne niż typowe. Mamy tutaj pracowników agencji, którzy rozwiązują problemy przez racjonalne podejście, ciężką robotę i sprytne kombinowanie. Nawet szef-biurokrata nie jest przedstawiany jak zwykle, czyli jako tępy beton, a kłótnie i konflikty mają dwie strony z których każda ma całkiem rozsądne racje.

Ogółem wypada to bardzo dobrze.